წვიმა.. წვეთები..შენს ტუჩებს ვეხები.. ვგრძნობ გრძნობა ნელდება.. სულში მერევა ნაღველი დარდის.. ყოველთვის დარდი თან დასდევს თვალებს.. მე მინდა წრფელი. სიყვარულს ველი.. გეხები ფრთხილად.. ნუ გეშინია მე შენთან ვარ მუდამ.. ნუთუ ვერ მხედავ.. შენს სხეულშია ჩემი სულის ტკივილი ძველი.. ღამდება ისევ.. სავსეა ისე.. თითქოს აღარ ვგრძნობ იმას რაც უწინ, მეგონა გულის უცვლელი შფოთვა.. სევდიანს ასე ჩამეძინება.. სიზმარშიც გხედავ.. ნუთუ გიგონებს.. ისევ გინატრებს.. და უხმოდ ფიქრით გამოღვიძებულს.. კვლავ მაგონდება თვალები შენი. ტანჯული სული ვეღარ გაუძლებს.. სადღაც ზეცისკენ მოსჩანს სინათლე.. ვგრძნობ დროა წასვლის.. და მეც გშორდები.. მგონი დაგკარგე.. აგერც შენ მიხმობ.. იმ ლამაზ წუთებს მე მოვიგონებ ჩვეული დარდით.. ყოველთვის ასე მიუსაფერი დავრჩები მუდამ.. ვის ენაღვლება ცოდვილი ქალი...!
